Met tegenzin stap je je bed uit, terwijl de stroom aan gedachten je direct in beslag neemt. Hoe zal het vandaag weer gaan? Tegen welke problemen zal je vandaag weer aanlopen? Welke vragen krijg nu vandaag weer op je bord geschoteld?
Als je in de spiegel kijkt zie je de donkere kringen onder je ogen. De grauwe kleur op je gezicht. De vermoeidheid is duidelijk van je gezicht af te lezen.
Heel eerlijk, al een paar weken speel je met de gedachten om je business te verkopen. Om totaal iets anders te gaan doen.
Je zorgen, neerslachtige houding en lage energieniveau drukken inmiddels een flinke stempel op je gezin. Je bent constant met je werk bezig en hebt geen tijd en energie meer over voor hen.
Laat staan voor je vrienden of sport. Het laatste diner met vrienden kun je je niet meer herinneren. En de laatste keer dat je bent gaan sporten was in een vorig leven.
De cijfers zijn ook niet goed. Hoewel de omzet oké is, maak je steeds minder winst. De kosten lopen de spuigaten uit. Je krijgt de trein niet op gang. Hoe hard je ook je best doet, het wil niet lukken. Het gaat met horten en stoten.
Het contact met het team gaat steeds moeizamer en hun ongenoegen steken ze niet onder stoelen of banken. Ze lijken niet te snappen waar je naar toe wilt en wat je van hen nodig hebt. Ze doen plichtmatig wat je van ze vraagt maar denken niet verder na. Ze komen niet met suggesties, verbeteringen of creatieve oplossingen. Alles moet je zelf bedenken en voor ieder wissewasje kloppen ze aan bij jou. Taken moet je tot in het kleinste detail uitwerken alvorens een teamlid het kan uitvoeren.
Het sloopt je.
Iedere dag wordt je in beslag genomen door de vragen uit je team, de mails in je mailbox en problemen die direct opgelost moeten worden.
Je wordt er spuugzat van. Als dit zo doorgaat ga je er echt aan onderdoor. Je wordt geleefd en beleefd absoluut geen plezier meer aan het ondernemen.
Wíe kan je helpen het tij te keren en het day-to-day management van je over te nemen?